İmâm Gazzâlî'nin İhyâu ulûmi'd-din isimli eserinde kullanmış olduğu dil incelenerek edebiyat yönünden söyleyiş güzelliği bulunan genellikle halk arasında meşhur olmuş kısa ve özlü ifadeler tespit edilip kaynaklarına ulaşılmaya çalışılmıştır. Ancak İhyâ içerisindeki sadece atasözlerinin/mesellerin tespitiyle iktifa edilmemiş bunların yanında anlam derinliğine ve söyleyiş güzelliğine sahip kısa ve özlü ifadelere de yer verilmiştir. Özetle İhyâ içinde geçen ayet hadis enbiya sözü sahâbe tabiîn ve selef-i salihînden nakledilen sözler ve Gazzâlî'nin bizzat kendisine ait olan sözlerle söyleyeni belli olmayan sözler ayrı başlıklar altında incelenmiştir.

İhyâu ulûmi'd-din nakiller konusunda oldukça zengin bir eser olup onda yapılan bütün nakiller değerlendirilmeye tabi tutulmamıştır.  Söz konusu nakiller içerisinden kısa olanları ve yorumlamada ifrat ve tefrite yol açmayacak olanları tercih edilmiştir. Gazzâlî'nin yapmış olduğu derin tahliller eserin incelenmesini zorlaştırmaktadır. Bu sebeple güzel sözlerin incelenmesinde İhyâu ulûmi'd-din'in III.  ve IV. ciltlerine tekabül eden "RUB'U'L- MÜHLİKÂT" ve "RUB'U'L- MÜNCİYÂT" bölümleri esas alınmıştır.