Geleneksel tarih anlatımının dışında kalan kadınlar siyahlar işçiler köleler ya da her türlü azınlıklar post-modern yaklaşımların sağladığı olanaklar sayesinde daha detaylı analiz edilirken tarihin anlatımı elitten kitleye kaymaktadır. Kadın Hareketinin değişen koşullar çerçevesinde kazandığı hız ise geçmişin değerlendirilmesinde yeni ufuklar açarak feminizmi tarih disiplininin önemli unsularından birisi haline getirmektedir. Aydınlanma Döneminin hak talebiyle birlikte kadına da yansıyan sosyal siyasal ve kültürel farklılaşma önce Batıda ortaya çıkan sonrasında hızlı ya da yavaş bir şekilde diğer toplumlara yayılan bir süreçtir. Bu sürecin günümüzde feminist tarih aracılığıyla kazandığı değeri ve tarih metodolojisinin de bu değere sağladığı katkıları görmek geniş kitlelerde tarih anlatımının nasıl olacağına yönelik belli kanaatlerin oluşmasına yardımcı olmaktadır.
Peki bu farklılaşan tarih perspektifinde Türkiyede yaşayan kadınların tarihi ne durumdadır? Kadın Hareketi hem Osmanlı Devleti hem de Türkiye Cumhuriyetindeki uygulamalarla kendisine has bir değişim geçirmiştir. Artık kadın tarihi kadının ne tür dönüşümler geçirerek bugüne ulaştığını devletin toplumun zihniyetin kültürün ise buna ne çeşit tepkiler verdiğini ortaya çıkartmaktadır. II. Meşrutiyet yılları ise bu tepkilerin en önemli adımlarının bulunduğu dönemdir. Yaşanan farklılaşma ve atılan adımlar sınırlı bir yayılıma sahip olmuş olsa da gerçekleştirilen incelemeler özgün bir kadın hareketinin 1908-1918 arasında var olduğunu kanıtlamaktadır.
Kadınlarımızın kadın hareketini destekleyen erkeklerimizin feminist hareketin ve toplumsal cinsiyetin düşünce dünyamızda yarattığı değişimi II. Meşrutiyet Dönemi dergilerinden hareketle incelemek hatta bu incelemeleri çeşitlendirmek şüphesiz ki meseleyi daha iyi anlamamızı sağlayacaktır.