Vaha gibiydi yanak ama kurumuştu bir kere dudakDaha düşleyecek çok şey vardı gözlerindelakin gerçekler ezeli durakArzular içinde şair belki de aruzda kalmış kahırbu yüzden hep kelimeler uğrakTek gerçekte buldum seni yek kaldı gönülde seviyorum sözcüğü bu yüzden dil olmalı kurakDeğişti iki harf değişmeyen ise her hikayede bulunur bir eşrafBir tarafa daha yakınsındır; ya cennet ya da cehennemkalınmaz hiç ArafKalem tutmak yürek işi zira aşka ürkek kişi sessizlikten tarafGüruh da olsa meşrep saçlarından ruh bulmuş mürekkepetmez mi bertaraf?Geçip giden yaşlar değilmiş gururumu ezip geçen yaşlarmış senden bana andaçÜstünü çizemezdim kelamların çünkü altlarında bırakılmıştır devrik duygulardan bir sarkaçZaman bile kavuşuyorsa aydınlığa ya da karanlığavuslatın arasıdır akrep ile yelkovanYağmur oldu dokunuşun gülümsemenin adı oldu güneşBulutların arkasındaki yel oldun artık ömürlük aşkları kovan...