Önce bir saptama: Sanat edebiyat işlevsizleştirilmeye çalışılıyor. Bir 'eğlence' aracına 'keyif' alınan sıradan bir etkinliğe indirgeniyor; insanın kendini yeniden kurması yaratması / dönüştürmesi yerine tüketmesi ve tüketilen bir meta olarak üretilmesi tasarlanan sıradan bir çabayla tanımlanıyor. Kuşkusuz bu saptama ilk olarak burada söylenmiyor. Sanatın edebiyatın işlevsizleştirilmesi tehlikesiyle karşı karşıya bulunduğu gerçeği daha önce de söylendi yazıldı. Şimdiye dek yeterli ilgiyi görmemesine ve gerekli duyarlılığı sağlayamamasına rağmen sürekli söylenmeli ve durmadan vurgulanmaya çalışılmalıdır. Çünkü sanat edebiyat işlevsizleştirildikçe insana karşı bir konuma sürükleniyor. Toplumsal bilincin ve insanlığın manevi kültürünün özgün bir biçimde olan sanat insansızlaşıyor. Bu kitaptaki yazılar yaşama atılan sanatsal ilmekleri belirlemeye çalışırken eleştirinin gitgide yoklara karıştığı bir ortamda sanat ve edebiyatın farklı alan ve türleri arasında ilmekler örmeyi de amaçlıyor.