Bazı dostlarımdan fikri eserlerin yanında ashabın ve selefin yaşadığı saf İslamî hayatı anlatan ve yorumlayan gerçek hikâyeleri eğitici içerikli ve terbiye edici kitaplar da yazmamı isteyen teklifler aldım. Biraz düşününce bu isteği haklı buldum. Öyle ya yüce Yaratıcımız da bol bol kıssa anlatmıyor muydu Kur'an'da? Bizler onun ahlakı ile ahlaklanmanın yanısıra ifade ve üslubunu da örnek almalı değil miydik?Siz de farkına varmışsınızdır bir konuşmacı ilmî ve fikrî bir konuyu anlatırken dinleyiciler sakin ve dikkatlice onu dinlerler. Fakat arada bir hikâye anlattığı zaman söz doğrudan kalbe işler insanlar neşelenerek tazelenirler coşar ve duygulanırlar. Burun delikleri sızlar bazen de sessizce gözyaşı dökerler. Anlatan da neşelenir ve duygulanır bu gibi hallerde. Sesi titrer yer yer ağlamamak için soluklanır ve susar bakışlarını kaçırır dinleyicilerden. İşte bu güzel hal kıssanın bereketidir. Bu hal yansır insandan insana gönülden gönüle muhabbet akar ruhaniyet ve sekînet hazır olur mecliste. Yaşanan tatlı bir etkileşimdir karşılıklı. Gün olur söz uçar fikir unutulur ama bir kıssanın tadı damağında kalır insanın. Bütün bunları düşününce dostlarımın bu ricasını kıramadım. "Kıssadan hisse" türü kitaplar yazdım. Bu hikâyelerin yaşanmış gerçek olaylardan olması kadar sahih bir inancı ölçülü ve ilkeli bir ameli üstün ve faziletli bir edep ve terbiyeyi de kazandıracak kalite ve kıvamda olmalarına dikkat ettim. Rabbimden bunu kabul buyurmasını insanlığa hayırlı bana da ahirette azık etmesini dilerim. İşte bu kitap bu serinin ilki olarak "iman" konusundaki hikâye ve yorumları içermektedir. Emeği geçen herkese teşekkürler.