Birçok ülkede olduğu gibi Türkiye'de de gerek ceza gerekse hukuk mahkemeleri ile ilgili yakınmaların başında yığılma ve gecikmeler gelmektedir. As in many countries in Turkey too the most frequently heard complaint about courts is backlog and delay. This research departed from the fact that even if resources were limitless and there were as many number of courts and judges as one wished some problems of the courts require a different understanding to resolve. Bu araştırmada eldeki kaynaklar ne kadar sınırsız olsa ve mahkeme ve hâkim sayısı ne kadar çok olsa da gecikme sorununun çözülmesinin yine de farklı bir anlayış gerektireceği düşüncesinden yola çıkılmıştır. Dolayısıyla İstanbul'daki Asliye Hukuk Mahkemeleri bir pilot çalışma ile incelenerek yargılama sürecinin nasıl işlediği anlaşılmak istenmiştir. Bunun için de "Gecikmelerden sorumlu taraflar kimlerdir" "Duruşmaların ne kadarında hiçbir işlem yapılmamaktadır" "En uzun süren davalar hangileridir" "Asliye Hukuk Mahkemeleri'nden en çok kimler faydalanır" "Tarafların yüzde kaçının avukatı vardır" gibi sorulara cevap aranmış bu sayede yargılama sürecinin aktör ve tarafları anlaşılmaya ve sorunları teşhis edilmeye çalışılmıştır. Yaşanan sorunlar ne derece önemli ve içinden çıkılmaz görünürse görünsün sorunların ve nedenlerinin verilere dayanarak tespit edilmesi önemli görüldüğünden bu araştırmanın Türkiye'de veriye dayanan sadece kanun değişikliği ile sorunların çözülmeyeceğini anlayan vatandaşın fikirlerini de dikkate alan bir yargı politikası oluşturma geleneğinin oluşmasına katkı sağlaması umulmaktadır.Hence this research was thought as a pilot study aiming to understand how the process in Istanbul civil courts works. To do this answers to the following questions were sought after: "who is responsible for delays" "what is the percentage of hearings in which no action was taken" "which cases last the longest" "who are the users of the civil courts" and the percentage of the parties represented by counsel. It is believed that no matter how insurmountable these problems may seem their reasons must be determined by data. It is therefore hoped that the research will contribute to the forming a new judicial policy tradition based on data that understands problems will not be resolved by solely changing laws and takes citizens' views into consideration.