Dilim konuşamadıklarını unutuyor Acemiyim bu aralar sorulara Her cevap yeni bir soru doğuruyor aklımda Nereye gidersem gideyim Şehrimi sırtımda taşıyorum Bir de gözlerini başkentim çünkü orası Hiçbir ülke başkentsiz olamaz Benim de ellerim Hayalin olmasa tutunamam hiçbir şehirde Oysa güvenilmez hayallere bilirim Bir elini boşlukta bırakır hep Uçurumdan yuvalar insanı Peşinden kalbini Hangisi daha erken düşer bilinmez Ama ben sevdim Hayaline tutunacak kadar başardım Sevmeyi ve tutunmayı Tutunmak ne zordu tek başına olanlar için Yıllarca her şeyden uzak kalan bir çift el için Ama ellerim İşte tam da bunun için beklemiş Boşluğa sarılmak için. Nevin Akbulut