Ama biliyorum ben geçecek hepsi. Bu yokuşlarda çocuklar koşturacaklar yine. Kadınlar kilimler serecekler kaldırımların yüksek yerlerine. Çekirdekler paylaştırılacak minicik avuçlara. Sohbetler gülüşler dağılacak sokaklara. Mimi boyuna yokuş kalacak hep. Birileri doğacak birileri büyüyecek düşe kalka bu bayırda. Peki ben? Ben olacak mıyım yine burada? Hacı Mimi'de bir Şinasi vardı diyecekler mi yoksa?

Özlemlerimiz yaşanmamışlıklarımız ve gelecek umudumuz; şimdinin güzelliği hüznü neşesi... Hepsini öykülerle yeniden yaşıyor kendimizi sağaltıyoruz. Bir daha dönüp yaşantımıza bakıyor gülüyor ya da ağlıyoruz. Yanımızdan yöremizden içimizden geçen öyküler bunlar sizi bekliyor tüm masumiyetiyle...