Artık evden çıkmaz sadece onu düşünür olmuştum. Yatağa oturup gözlerimi kapattıktan sonra Norma ismini tekrarlayıp dudaklarını hayal ediyordum. Bir sözcük bir bakış olarak beliriyordu aklımda. Bunu aşkın son vuruşu sanmıştım. Daha ne olabilirdi? Esas olayın ismin hafızamda silinip dudaklarının kırmızısında kendimi kaybetmem olduğunu anlamam fazla uzun sürmedi.