Bir gün doğumunda keşfetmiştim seni..Şimdi...Yoksun...Yokluğunu tanımlayamıyorum...Sanki hiç gitmemiş gibisin ya da hiç var olmamış gibi. Ne zaman aynaya baksam seni görüyorum ya da simsiyah bir boşluk bana bakıyor...Yoruldum...Sensizlğin beni ne kadar çabuk ihtiyarlattığına inanamazsın. Kalbim paramparça kapısız bir kafesteyim sanik...Sanki hiç yaşamamışım gibi sanki seni hiç sevmemişim sanki beni hiç sevmemişsin gibiBir yağmur yağmış sel alıp götürmüş seninle yaşadığım günleri...Sanki kısa bir rüya görmüşüm hayat kadar kısa...Soğuk sonsuz beyaz bir kar yağmış her yeri kaplamış örtmüş bütün geçmişimi bütün rüyamı örtmüş unuttum unutmam dediğim her şeyi her yeri simsiyah bir karanlık bürümüş...Unuttum sesleri ışığı unuttum...Her yer simsiyah...Karanlık...