Türkiye'nin yakın dönemine yazarak şahitlik yapan yazarın bu kitaptaki denemeleri siyasal bir bakışın ve Türkiye'yi merkeze almış olmanın açık bir tercihini içeriyor. Türkiye üzerinden düşünmenin zorluğunu biraz daha rahatlatmak için edebiyatın retoriğin ve hatta dönemin ruhuna uygun slogan üretmenin imkânlarından yararlanılmıştır. Türkiye'nin son yirmi yılında kaleme alınan bu denemeler aslında her birimizin düşünme biçimlerindeki değişimi de ortaya koymaktadır. 

Türkiye'nin yaşadığı süreç doğrudan kendini fark etmekle ilgilidir. Entelektüel hayat ise ezber ve sloganla kurduğu ilişkiyle kendisini açık ediyor(du). Bu denemeler hem yazarın hem de Türkiye'nin dönemsel hâlet-i rûhiyesini ortaya koyacak doğal bir imkâna da sahiptir. Diğer yandan mütemadiyen kaybetme hali ile kaybetmeye hazırlanma hali arasında gidip geldiğimize yoğun dikkat çekilmiştir.