şiir çıplak bırakıryoksa nasıl duyulur dünyanın tenisarmaşıklara kırbitkilerine dolanıyorumbu size görünmeye  yeterkuşlardan öğreniyorum konuşmayı yenidensindirim en hassas yeri sistemingaga yutak kursak ve taşlıkçamurlu sözcükler kusuyorum süreklisiklon B kansız ölümağaçlar yeşerirken ölmeye yürüyenler vardıalacakaranlıkla doluyordu dolmaz sandığım boşluktekildir kolektif hatırlamaz hafızaözne miyim nesnesi mi kiminsesimi bozuyor bu iç çatışma