Bir insanın kendisini kendi sürecini kendi yolculuğunu unutması kadar dramatik bir şey yoktur. Yaratıcısına değer vermemiş hayatında Onu hep arkaya atmış göz ardı etmiş umursamamış; kendisine hayat bahşeden Zat ile ilişkisini barışık tutmak ve Onu sevip saymak için gayret etmemiş; dolayısıyla böyle bir farkındalıktan uzaklaşmış kimselere Cenâb-ı Hak kendilerini unutturuyor.

Çocukluk ve gençlik çağlarımızda o ilk algı ve farkındalıkla yaptığımız sorgulamalar daha yoğunken bir zaman sonra çeşitli mesuliyetler ve meşguliyetlerle hayat bizi içine çeker. Eğer bu anafora kapılırsak farkındalık bloke olur ve insan "Nereden geldik nereye gidiyoruz?" gibi asıl soruları ıskalamaya başlar.

İrade sahibi olan insan geleceğine kendisi karar verebilen varlıktır. Asıl mesele bu sınırlı ve sorumlu aralıktaki insanın Yüce Yaradana karşı sevgi ve saygıyla mı yoksa Onu (c.c.) umursamadan mı hayatına devam ettiğidir. Hayat hep akan yanıyla kaybettiğimiz zamandır. Ve biz o zamanın içerisine deneyimlememiz gerekenleri yeterince eklediysek süreci doğru değerlendirdik değilse fırsat elden kaçıyor demektir.
Kendini Unutma ile yazar Halis Aydemir hakikat arayışı içerisindeki okura zaman zaman iç sesiyle zaman zaman vahyin hitabıyla baş başa kalacağı derin düşünce deneyimleri sunuyor...