REVAYollarda bir kırlangıç sessizliğiVe yeniden yeşil paltosunu giymiş hayatDüğümlenmiş mendiller salınırken rüzgârdaTünellerden geçiyoruzVe büyüyoruz biraz dahaÇocukken konuştuklarımızıBüyüdükçe susarak dile getiriyoruz artıkYol boyunca sırt sırta vermiş ağaçlarGiz dolu bir dağı arkalarına almışlarDağ; yükseldikçe yükselenBulutları delenBulutlar ki kümes kümesBir dağ başı çaresizliğidir benimkisiSürüp giden