İlmin akletmenin fıkhetmenin belli bir asırda dondurulması sonraki nesilleri taklitçiliğe mahkûm etmiş âlimler dahi az sayıdaki istisna dışında "mezhep âlimi" olmaktan öteye geçememişlerdir. Bu yüzden de Müslümanların tarihinde en fazla yazılan eser türleri şerhler haşiyeler hamişler olmuştur.

Bizler bugünün Müslümanları olarak bu ataleti bu kısır döngüyü aşmak zorundayız. Fert fert ve topluca Rabbimizin kitabına doğrudan muhatap olduğumuzun farkına varmak öğüt alınması için kolaylaştırılmış bir hidayet rehberine sahip olduğumuzun bilinci ve sevinciyle bu hidayet rehberine yönelmek durumundayız.

Kurandaki peygamber kıssalarında yer aldığı üzere Rabbimizin elçilerine yönelik "Kitaba sımsıkı sarıl" buyruğunun bizler için de geçerli olduğunu ve Kitabullaha sımsıkı sarılmanın onunla düşünmek onunla yaşamak ve onunla yaşatmanın dünya ve ahiret saadeti için yegane çıkış yolu olduğunu bilmek durumundayız.

Asırlardır mehcur (terk edilmiş) bırakılan yanlışı imha doğruyu inşa eden bir kurucu paradigma olmaktan uzaklaştırılıp ölüler ve merasimler kitabı haline getirilmiş olan Kuranı yeniden hayat alanlarının meydanların caddelerin çarşı-pazarların okulların parlamentoların kitabı kılma çabası göstermek zorundayız.