Ben yüksek tahsilimi Kastamonu'da yaptım. O büyük kutub vefat ettiğinde yine Kastamonu'da stajyer öğretmendim. Üniversite hayatım müddetince Zat-ı alilerini defalarca kez ziyaret ettim. Cuma günleri de Kastamonu Şeyh Şaban-ı Veli camiinde kendileri ile namaz kıldım. Evet Mehmed Feyzi Efendi Hazretleri tam müstakim bir evliya idi. Evliyalar kutbu idi. İşte bu kitabımda o büyük veliyi muhtelif yönleriyle siz aziz kaarilere takdim ettim ki hayatının her anını milletine hizmeti her şey sayan ahlak ve kemalatıyla tebellür eden bir kutbun ruh portresini müşahede etmenizi istedim. O kutbun kabir taşında: "Hüve'l-Hayyü'l-Baki / Burada yatan Âdem / Bir zaman Hubbî idi / Bir zaman Cübbî idi / Bir zaman Sükutî idi / Şimdi de Türabî oldu." Yazıyor ki hayatını bize böyle özetlerdi. Bunu kendilerinden kaç kez dinledim sayısını bilmiyorum.
Kendilerinden hayatlarında ettiğim istifade misüllü ne zaman kabrine gidip te onu ziyaret etsem derin bir huzur hali bulurum. Rabbime ettiğim dualar beni sürura gark eder.
Sizler de Kastamonu'da onu mübarek kabrinde ziyaret ederseniz bu hakikata şahit olursunuz.
Yalnız bir şey var onu söylemeliyim: Bizler kabir ziyaret etmeyiz! Orada yatan zatı ziyaret ederiz.
Şimdi sizleri kitabım ile baş başa bırakıyor ve her şeyi imana ve Kur'an'a hizmete vesile kılanlara selam olsun diyorum.
İnşaallah necip milletimizin asil evlatları bu kitabımdan azami derecede istifade ederler. Zihninize kalbinize tefekkür dünyanıza atıfetler ve afiyetler olsun.
Kemal-i Hürmetlerimle...