Hüsn-i hattın gerçek öğretimi yüzyıllar boyunca husûsî ve hasbî olarak üstâddan çırağına meşk yoluyla sürdürülmüştür. Ancak XIX. asrın mâlî imkânsızlıkları içinde bu gelenek artık eskisi gibi yürüyemez olmuş çağın şartlarına uyabilen bir öğretim kuruluşu aranır hâle gelmiş; hele tezhîb cild ve ebrî (ebrû) gibi hüsn-i hatla yakın ilgisi bulunan kitab san'atları ekseriyâ babadan oğula geçerek yürütülen birer esnaf zenaati kılığına bürünmüşdü. İşte 20 Mayıs 1915'de Bâbıâlî'deki târihî sıbyan mektebinde küşâd olunan Medresetü'l-Hattâtîn isimli kuruluş hat ve sâir gelenekli san'atlarımızın ihyâsı için burada faaliyet göstermeğe başlamış; 1925'de Hattat Mektebi 1929'da Şark Tezyînî San'atlar Mektebi adını alarak 1936 yılında Güzel San'atlar Akademisi'ne bağlanana kadar müsbet faaliyetlerini müstakil olarak sürdürmüştür. Bu kitabda Medresetü'l-Hattâtîn'in ve devâmı olan iki mektebin serencâmı erişilebilen bilgiler ışığında anlatılacaktır. Nâçiz eserimizin bundan sonra ele geçecek vesîkalarla daha da geniş olarak intişârı gāyemizdir.