Kalem en az kılıç kadar etkilidir tarihte. Beyaz kâğıt üzerindeki siyah yazılar dökülen kandan daha korkutucu olur bazen. İktidar sahipleri yazan insanları hedefe alır her zaman. Ahmet Mithat da nasibini alır bu korkudan. Sırf Namık Kemal'le selamlaştığı için Rodos'a sürülür. Ama yine de durmaz mütemadiyen işleyen kalemi. Hatıralarını yazma amacı geniş bir otobiyografiye dönüşür. Böylece Menfa çıkar ortaya. Samimi ve pervasız bir yazarın yürek burkan ama mutlaka takdiri de hak eden sayfaları on yıllar sonra  hem de günümüz Türkçesiyle okuyucuyla buluşur.