Dünya sevgi üzerine kuruludur. İnsanların kötülük kadar iyilikle de sınanmaları kader ve yaşam dengesi ile yaratılmıştır. Yaratan bağışlayıcıdır ve insanların bilinçsiz şekilde kötülüğe yenik düştüklerini hepimiz biliriz. Nefis ve irade burada devreye girer. Her insan saf melek olarak doğar ve kirlenir. Fakat o son ana kadar çevresel kötülük artar ve insanın inançları azalır. Yaşadığı içsel kaos aslında bizim eserimizdir. Şeytan mı yoksa biz insanlar mı daha kötüyüzdür?