Suyun ışıltılarından mıgizli kıgınlıkların uykulu günbatımları.Hangi kuş daha acımasızhangi ezgi daha az kırgın kendine ve kör sabahlara.Yaralar Zap suyunun ışıltılarında yitirmişler kimsesizliklerinin en derin uçurumlarını..."Gitti dedi; kendini çok sevdirmeden" ve gittim.Hani o güzel dalyanların küçük kızı gözlerinde.Hani o sevenin sevilmeyen sevgisi. De bana söyleNeredeydin bunca karanlık tünellerin kirpiklerinde yıllar boyunca. Yıllar yılları kovaladığında neredeydin. Varlığımın sıcak esintisiylemi üşüyordu gözbebeklerinKıvilcımların kızıl çilesiyle sönmedi ki zatenateş dağ başlarında ve birde duman seslerikarıştı toplumsal yabanlılığımıza. Yenlızlık yeni bir bakış ve yakarıştı belki de yeryüzüne.