"Azametli bahtsız bir kıt’anın, şanlı talihsiz bir devletin, değerli sahipsiz bir kavmin reçetesi veyahut Bediüzzaman’ın Münazaratı."(Münazarat) Münazarat, Bediüzzaman Said Nursînin 1910da doğudaki aşiretler arasında yaptığı seyahatlerde, "Meşrutiyet, Hürriyet, Kanun-u Esâsî, İstibdat, Tek Adamlık, Meclis Hâkimiyeti, Gayr-i Müslimlerle İlişkiler" gibi hususlarda yaklaşık 150 soruya verdiği tarihî cevapları ihtiva eden bir risaledir. Kendi tabiriyle “hayat-ı içtimaiye medresesinde aldığı dersleri ve konuşmaları”dır.“Eski Said” dönemi eserlerinden olan ve Bediüzzaman’ın "Siyaset tabiplerine teşhis-i illete [hastalığı teşhis etmeye] dair hizmetle muvazzaftır." dediği eserin, bilhassa siyasetçiler için bir başucu kitabı niteliğinde olduğunu düşünüyoruz.Adeta bir “yüz yıllık demokrasi manifestosu” olarak değerlendirilebilecek eserde, Said Nursî’nin hayatının bir gayesi olarak gördüğü Medresetüzzehra eğitim projesinin esasları da bulunmaktadır.