Medine âlimlerinin önderi kabul edilen Mâlikî mezhebinin de kurucusu olan İmam Mâlik b. Enesin Hicri 2. yüzyılın ortalarında devrin Abbasi halifesi Ebû Câfer el-Mansûrun tavsiyesi üzerine kaleme aldığı ve hazırlığı yıllar süren Muvatta adlı kitabı müellifine aidiyeti kesin olan ve düzenli bir tertibe sahip ilk hadis kitabıdır. Muvattadan sonra yazılmış hadis kitapları bu eser örnek alınarak hazırlanmıştır. Diğer taraftan İmam Mâlik o kadar kabul görmüştür ki Muvattada geçen hadislerin çoğunluğu Kütüb-i Sitte müelliflerinin eserlerinde yer almıştır. Hadis-i şeriflerin yanı sıra sahabe ve tâbiûn fetvaları ile birlikte İmam Mâlikin geniş olarak yer tutan görüşleri insanların kullanımına sunulan bir fıkıh /ahkâm/ İslam hukuku kitabı işlevi görmüştür. Hatta bu özelliğinden dolayı Abbasi halifeleri Mehdi ile Harun er-Reşid Muvattanın çoğaltılarak İslam coğrafyasının tüm beldelerine hukuki uygulamalarda bir başvuru kaynağı olması için gönderilmesini istemişlerdir. Buhârîden önceki bir dönemde İmam Şâfiînin "yeryüzünde Allahın Kitabından sonra en sahih kitap" Abdullah bin Vehbin de "insanlara en yararlı eser" olarak nitelediği Muvatta; İbn Abdilberrin de ifade ettiği gibi içindeki hadislerin şerhi ricâli lugat yönünden garîb kelimeleri ve fıkhî açılımları açısından üzerinde âlimlerin en fazla çalışma yaptıkları ve eserler verdikleri yegane başvuru kaynağıdır.