Bir tek vecize bazen zihinde şimşeklerin çakmasına, bazen kalbin titremesine, bazen de ruhun başka âlemlerde seyeran etmesine sebep olur. Büyük insanlardan işitilen, çok sözü az kelime ile anlatan bu sözler, bazen insanın hayat tarzını değiştirmeye, yaşadığı hayatta ona yepyeni ufuklar açmaya vesile olabilir. Her insanın söylediği kısa cümleler elbette vecize manasını taşımaz. Bu, biraz da söyleyene bakar. Çünkü o sözü söyleyen, bütün hayat felsefesini, inancını, fikrini insanlara bu vecizelerle aktarır. Biz de bu derlemede Üstad Bediüzzaman’ın eserlerinden taradığımız vecizelerinden bir demet sunmaya çalışacağız. Neden Bediüzzaman? Çünkü o, bu asrın ve bu asrın insanlarının idrakine konuştu. Susuz dimağlarımıza ab-ı hayat oldu. Mahbubunu arayanlara hakiki mahbubunu buldurdu. Yaralı gönüllere ilaç oldu.