Öğretmenlik meslekten ziyade bir sanattır. Sanatların da en kıymetlisi en kutsalı en sevaplısıdır. İnsanın heykelini ve resmini yapana sanatkâr diyoruz da neden insanı insan edene sanatkâr demeyelim? Hem tüm sanatkârlar da öğretmenlerin eseri değil midir?

Öğretmenlik sanatının yakıtı heyecandır. Heyecanı olmayanın öğretmenliği yürümez. Bu sanatın yüzde ellisini heyecan yüzde otuzunu da sunum yöntemleri oluşturur. Öğretmenliği bir araç olarak kabul edersek bu aracın motoru heyecan tekerlekleri sunumdur. Yüzde yirmisi de bilgi plan program sevgi ve sağlıklı iletişimdir.
Heyecan varsa diğerleri eğitimle tamamlanabilir telafi edilebilir. Heyecan yoksa telafisi imkânsız veya çok zordur. Bundan sonraki sözümüz öğretmenlik heyecanı olanlar içindir. Öğretmenlik sadece bir iş meslek ticaret geçimlik de değildir. Sanatkârlar güncel olanı inşa ederken öğretmenler güncelle birlikte geleceğin de temellerini atarlar.