avuçlarında şiir biriktirmiş küçük kız gece gece çaldı kapısını zamanın abla! şiirlerim var üç otuz'a satılık açlığın sancısında titrerken yüreğim abla şiir almaz mısın hece hece belli ki sen insansın insanımsılara inat abla şiir almaz mısınbüyümüş de küçülmüş dizelerimi kör bıçakla açılan kalemle yazdım imgesi anne gözyaşı/sarhoş narası doğurgan törelerin savurduğu izmaritle dağlanan tenin parmak ucu yazıtı kese kağıdına -toplumcu şamar- abla şiir almaz mısın hangi şiir keser burjuvazi sancıyı ay terk ederken güneşe nöbetini kursağına lokma girmemişken daha hangi bülbül öter şen şakrak kim yazmışsa yalan inan abla inan tinerci uçukların bakışları oynaşırken metruk mahal tramvay rayları bölerken hayallerimi ekmek kokusu ne yanar düşer ayasofya açmaz mı kapısını şiir satıcısı kıza cılız acımalara bulaşmışken nazarlar kutsal sözler -paylaş- derken leş kargaları niye üşürür... musallat abla şiir almaz mısın anladım ki bugün de açız bir şair daha ölürken acından