Yeniden ve en usul yerinden yaklaşırdım hayata başlardı yeniden günün başladığı yerinden sıkıntının dokusunda kırçıl renkleri dokunuşun masal çoğaltırdı kılıç ve ney; hayat durgun derin doğuluÖlümü yedeğinde hep taşıyanVe hep ölümünü yüzünde taşıyan bu geniş zamanBu gece bu zamanın elmasElmasın kanlı vuruşları gene içindeBoğulduğum daralan anUzun bir hikâye olan tarihin bütünGüzelliklerinin koynuna milatsız almaktadır beniBoynunaBoyuna açık sevgilerle çağrıldığım hayat yeniden ve en usul yerlerinden başlardı sözdür düşen boynuma bana yalnız söz kaldı