İstanbul adaları içinde Türkleşmeye en çok direnen ada Prinkipo (Büyükada) olmuştur. 19. yüzyılın ortalarına kadar fakir Rum balıkçılar ve bahçevanlarla inzivaya çekilmiş yokusl keşişlerin barınağı olarak görülen Prinkipo 1856 Islahat hareketlerinin getirdiği özgürlük havası ve ekonomik canlanmaya paralel olarka Osmanlı ülkesinin yaşam tarzı Batıya en yakın en zengin ve en özgür köşelerinden birisi olmuştur. II. Abdülhamit döneminin son yıllarında Ermeni Musevi ve az sayıda Türk ailesinin yaz aylarında buraya akını Adanın Rum karakterini etkilememiştir. Rumlar İstanbul'da ikinci bir evi olmayan kış aylarında da burada yaşayan bir nüfus olarak ekonomisini ellerinde tutmuşlardır. 1963 Kıbrıs olayları pek çok Rum semtinin aksine Prinkipo'yu çok hızlı etkilememiştir. Çözülme ve göç 1974'te hızlanmış Rum işyerleri ve evleri hızla el değiştirirken ada Türkleşme sürecine girmiştir.