19. Yüzyıl Türk edebiyatının yenileşme ve değişme süreci içinde Recai-zade Mahmut Ekrem sürekli olarak ön plana çıkmıştır.Özellikle yüzyılın son çeyreğinde edebiyat dünyamızda yazdıklarından çok ileriye sürdüğü ve savunduğu sanat ve edebiyat teorileriyle adını duyurdu ve kendi adı etrafında bir ekol oluşturdu.Onun bu yeni girişimci ve kurucu özelliği edebiyatımıza kazandırdığı yeni türler ile de edebiyata hizmeti küçümsenemeyecek kadar büyüktür.Eski geleneğin yanında yeni edebi türlerin her dalında gücünün yettiğince denemeler yapmaya ve örnekler vermeye çalışan Recai-zade Ekrem bu bakımdan da Türk edebiyatı tarihinde çok yönlü kimliğiyle yerini almıştır.