Bitkiler insanların sessiz sakin sadık dostlarıdır. Meyvalarıyla yapraklarıyla kökleriyle bizi beslerler. Çiçekleriyle dünyayı güzelleştirir gölgeleriyle çevremizi yaşanacak hale getirirler. Bu hizmetleri karşığında toprak su ve güneş gibi bizim için de gerekli olan ve doğanın kendiliğinden verdiği besinler dışında bir karşılık beklemezler. beklentileri gerçekleşmezse bağırıp çağırıp dünyayı başımıza yıkmaz sadece boyunlarını büküp sessizce ölmeye koyulurlar. Ama bekledikleri yardım gelirse daha parlak çiçekler açarak daha canlı yapraklarla donanarak teşekkür etmeyi ihmal etmezler. Bütün bu nedenlerle bir botanik kitabına alanın uzmanı olmayan birinin önsöz yazması yadırganmayabilir. Ancak burada benim önsöz yazmamın özel bir nedeni de var. Bu neden aynı zamanda 1964'de yazılmış bir kitabın 40 yıl sonra yeniden yayımlanmasının öyküsü. - Erdal İnönü-