Hayatını yollarda geçirdiği sıralarda bile eksiği gediği hiç düşünmez anlık ihtiyaçlarına göre yaşardı.
Ya şimdi?

Eksikliğe tahammülü kalmamış
bir tek şeyi unutursa bedeli
kaldıramayacağı derecede ağır olacak
bir suç işlemiş gibi davranıyordu.
Gündelik hayat insanı gündelik olanın
hayati önemiyle böyle kemiriyordu işte.
Şeklen yaşamak evet buydu.
Başı iki elinin arasında yatağın
kenarına oturmuş bir zamanlar
olduğu kişinin kendisi
olup olmadığını düşünüyordu.