İnsanları tektipleştiren her türlü yaklaşımdan kaçınmak olası yaratıcılıkların ortaya çıkmasına vesile olacaktır. Zira dünyayı değiştirmekle memur bir zihnin onun kölesi durumuna düşmesinden daha acı verici bir gelişme olamaz. Diğerlerinden farklı olabilmeyi suç değil zenginlik olarak görebilen fikrî manada olgun bir topluluğun oluşması demek düşüncenin suç olmaktan çıkıp takip edilesi bir degree dönüştüğü kutlu evrenin ihyâsı anlamına gelecektir. Bu gibi evrenlerde düşünen insanların artık kovalanmayıp takibata da uğramadığı rahatlıkla söylenebilir. Nihayetinde ise akıllı toplumlar her halükârda kendilerinin yerine de düşünen insanlarını kapı dışarı etmekle ya da güç gösterisi yapmak suretiyle kendi ayağına sıkmayı tercih etmeyeceklerdir diye düşünmek istiyoruz.