Sağlık sadece hastalık ya da engelliliğin olmaması değil; bedenen ruhen ve sosyal olarak tam bir iyilik durumudur. Sağlık hizmetleri ise birey ve toplum sağlığını korumak iyileştirmek ve iyilik halinin sürdürülebilirliğini sağlamak amacıyla fiziksel ruhsal ve sosyal bakım sağlayan kapsamlı hizmetler bütünüdür.

Birey ve toplum sağlığını korumak ve iyileştirmek için sağlık hizmetlerinin erişilebilir olması hayati öneme sahiptir. Sağlık hizmetlerine erişimin bilim insanları tarafından birden çok tanımı yapılmıştır.
Sağlık hizmetlerine erişim mevcut erişim ve algılanan erişim olarak iki ana boyutta incelenebilir. Mevcut erişim objektif olarak ölçülebilen boyutları ifade ederken algılanan erişim bireylerin sağlık hizmetlerine ulaşma konusundaki kişisel deneyimlerini yansıtır.

Temelde sağlık hizmetlerine erişimde iki ana yaklaşım öne çıkmaktadır. Birinci yaklaşım erişimi nüfusun demografik yapısı üzerinden değerlendirirken diğer yaklaşım erişimin sağlık hizmeti erişim oranı ve hastaların memnuniyet düzeyi gibi bireylerin sağlık hizmetlerinden yararlanma sonucunda elde ettikleri çıktılar üzerinden en iyi şekilde değerlendirilebileceğini savunmaktadır.