"Maram Al Masri'nin şiirleri küçük şeylerin şiirdir. Küçük şeylere her zaman yüklü bir şiir keşiflerle anlamla dolu neredeyse bir konuşma sırasında aklınızı çeliveren ayrıntılarla. Onun şiirinde nesne sağaltıcı bir kimlik kazanır şiir onda bir ilişki içinde müdahale yeteneğine sahip olur. Bu nedenle yorumlanıp deşifre edilmelidir: Onun şiiri kendi hayatından yola çıkan ve hafife alınması mümkün olmayan değerli ve günlük olanakları keşfi ile hem de küçük parçalar tarafından gerçekleştirilen delici büyük ve titizlikle özgürlüğüne değer veren bir kadın devrimidir. Bu çocuk göz nesneye bu içten ilgi kelimelerin içine yerleştirdiğive 'köprü ve geçit' işlevini yüklenmiş iç evrenselleri için geleneksel yolculuğun sonucudur. Şiir o köprülerden geçer ve sonunda ayrıcalıklı dolambaçlı bir yolculuk haline gelir... O bir melez gözkarşısındaki aynaya kendisini ve başkalarını yansıtmak için dikkat kesilmiş bir gözdür. Maram'ın şiirindeki uyum arzu ve vazgeçme kendini iptal etmeyle dans eder.. Evde parlak ve günlük bir hareke-e caddede bir yolculukta. Ve evrenin parçası olan bir dil oluşturur."ADONİS