(...)Saçlarının rüzgârında soluklanırkenİnsanın belki derviş gibi kalbi olmalıMum oldum karanlığa karşı durdumOysa gitmek dünyasından geliyorumYârimin kabahat sofrasından kalktımEy gündüz ağlayışı koca suskunlukBir bulut kadar sarhoş olma zamanıVarlık denizi kör yazgının aynasıSenden sevginden yalandır gayrisiBaşkasının günahlarıyla yıkanarakHiç temize çekemeyiz kendimiziŞiir sanatının sessiz yolcusu Ünal Ersözlü Yunus Nadi Ödüllü "Kapıyı Çalıyorum" adlı kitabından sonra okurlarıyla "Sarmaşk"ta buluşuyor. Şair yedinci kitabında aşk kavramını bütün anlamlarıyla sorgularken okurlarını aşka daha derinlemesine bakmaya kışkırtıyor. Lirik izlenimci çağrışımlarla aşkın insana ait değerlerini mistik duygulanımlar eşliğinde kucaklaştıran şair bizleri hâkim olamadığımız esrarlı bir yolculuğun öz yolcuları haline getiriyor. Sarmaşk'ta kendimizi yeniden ararken çağımızın insan serüveninde aşk ile hayatın anlamını taçlandırıyoruz.Şair kendi dilini aşkın üzerinde yeniden incelikle özenle yaratırken geçmişten geleceğe uzandığı şiirinde Şimdi'yi sarsılarak hissetmemize olanak veriyor. Şimdi'de kaldığımız sürece acıdan sevince insandan hayata uzanan bir serüvenin aşk yolculuğunun sessiz ama âşık tanıkları oluyoruz.