Tabii rubai deyince bunların tercemelerinin de o vezinle yazılmış o havayı veren şeyler oluşunu kastediyorum. Yoksa başka vezinlerle yapılan tercemeler benim zevkime göre hatta mensur tercemeler kadar olsun muvaffakıyet kazanamamıştır.Madem ki rubainin kendine has bir vezni vardır o vezinle ülfet etmiş ve o zevki tatmış olanlara göre onu başka şiirlere has kalıpların içinde görmek yadırgamaktan daha nahoş bir tesir bırakıyor. Nesirde nazma ait şekiller olmadığı için hiç olmazsa daha rahat ve serbest bir halde mefhumunu öğreniyor ve şiirin iç havasına dalabiliyoruz. Birdenbire içine nüfuz ettiğimiz için dış şekli ile münasebetini düşünmeyebiliyoruz; halbuki vezne bağladığımız andan itibaren rubainin maksat ve mefhumunu da kaybetmiş oluyoruz.