Talat Özer’in, Şehr-i Mümteni adı altında topladığı şiirlerinde dikkati çeken ilk özellik, dilde söz tasarrufuna gitmiş olmasıdır. Şair, küçük hacimli şiirlerinde yoğun ve derinlikli engin duyarlılığını olabildiğince az söz varlığıyla yansıtmaya çalışmış. Anlatmak ve yaymak yerine imlemeyi ve çağrıştırmayı yeterli görmüş. Bunu yaparken yaslandığı temel teknik, küçük dokunuşlarla çağrışımsal göndermelerdir. Şair, şiirin şuuruna hem teknik ve estetik anlamda, hem de içerik bağlamında ulaşabilme başarısını göstermiştir. Bu yönüyle lisân-ı kâlden ziyade lisân-ı hâli öne çıkaran Türk Tasavvuf şairinin çağdaş bir izdüşümü olarak karşımıza çıkıyor. “bir hikâyesi olmalı bazı şeylerin” dibaceli şiirlerinde hayata anlam yükleme konusunda sahih bir duyarlık geliştiriyor.