"Sana söyleyemediklerimi karıncalara söyliyeceğim -senden benden yalnız bozkıra! Susuyoruz bak hep. Söyliyemediklerimizi susuyor bilmediklerimizi konuşuyoruz. Senden benden yalnız bozkır oysa yaratık dolu yaşam dolu -ya karıncalar? Hep oturup cigara içiyoruz konyak içiyoruz yetersiz asıl yetersiz biziz yalnızlığımız en yetersiz -ya bozkır? Ben kadının biriysem sevilmeliyim sen bilmezsin güzel miyi en büyük güzelliğim senin bilmezliğin duymazlığı -ya en boş damlalar gözlerimizde? Bak tozluyuz biz çok tozluyuz -ya bozkır bozkır yolundan kamyonlar geçerken kalkan toz? Bak hayal kurarım en zevksiz acıklı şeylere gözyaşı dökerim de kendimi bilmem. Biz bilmeyiz birbirimizi; böylesine mutlu değil miyiz bazı?Bu evrende her şeyi silecek birileri yaşamları çoktan. Bu önemli değil biz çoktan tükenmişiz. Bırakıp bırakıp ırak kentlere bile gidemeyiz bu uğraşı ister. Bak bizi ağaçlandırmak güçtür -ya bozkır?"