Yüzün tavanda Derleyip topladın duvarları Nehir örümcek kullanılmayan saçlarımı Bir harf büyüttün daraltmadan Adımlar yok düğümler köşesiz Baban arkandan seslenecek sanıyorsun Çünkü dudakları arasındadır Güneşin kıvranarak geçişi diyen Sümeyra Yaman dünyayı ince bir ruhla şekillendiriyor. Unutulan bir kutsal görev gibi hatırlatıyor kadınlığın varlığını. Yaman ilk kitap olmayı unutturacak ustaca şiirlerle adım atıyor şairliğe.