İnançlarımız ahlaki ilkelerimiz kültürümüz eğitim metodumuz yasalarımız hepsi de kusursuz mükemmel toplumsal bir düzenin sürdürülmesi için ortaya çıkan kurumlardır. Ancak bunun tam tersinin doğru olduğu apaçıktır; hiçbir şey kusursuz ve mükemmel değildir. Özellikle bu durum kendini daha çok toplumsal alanda göstermektedir. Kusursuzluk ve mükemmel olmayana yönelik gözlem kendini ilk olarak söylemde ortaya çıkarır. Ve bu söylemin adı eleştiridir. Bu söylem insan ürünü olan her yerde karşımıza çıkmaktadır. Söylemde kararlılık gösteren bir grup insan bu yönleriyle diğerlerinin ötesine uzanmaktadır. Dolayısıyla kararlılıkları onları tepkisel söylemin kurucuları olarak günümüze kadar taşımıştır. Felsefe tarihinde bu insanlar sofist olarak adlandırılıyorlar. Tepkisel söylem odaklı eleştirel kimlikleriyle ön plana çıkan sofistlerin öncelikleri arasında dogmatik eğilim içerisinde olan gelenekler ve bu geleneklerden beslenen tüm kurumlar yer almaktadır. Edindikleri üst kimlik hem siyasi hem de sosyal mecradan birçok düşman kazanmalarına sebep olmuş ve düşmanlık söylemden öte pratiğe uzanarak kimilerinin eserlerinin toplanıp yakılmasına bazılarının sürgüne gönderilmesine ve hatta bazılarının ölümüne bile yol açmıştır. Düşman kazanmamaları mümkün değildi çünkü gerçeği konuşan insanlar en çok nefret edilenlerdir. Zamanın şartlarına göre sofistler de en çok nefret edilenlerdi. Ancak ne pahasına olursa olsun sahip oldukları kimlik insanın yaşamdaki temel amacı olan mutlu bir yaşam ideali misyonuyla uyumluluk göstermektedir. Nitekim mutlu yaşamın temelinde öncelikle merak eden sorgulayan ve eleştiren bir tavır yer almaktadır. Yüklendikleri misyon adına sofistler nerede olursa olsun dogmatizme eğilim gösteren her alanda dogmanın zincirlerinin kırılmasına yönelik eleştirel tutumlarıyla cesaret örneği sergilemeleri açısından günümüzün gerçek objektif muhalif kahramanları olarak anılmayı hak etmektedirler. Böylelikle onlardan miras aldığımız eleştirel tavrın günümüzde dogmatizme veya otoriterleşmeye giden her adımın önüne set çekmesinde ne kadar önemli olduğunu görebiliriz. Bu nedenle kitap egemen sınıfa ait olduğu bilinen bir tarih yazımının pek de isimleri hatırlanmak istenmeyen kahramanlarının eleştiriye dayalı felsefi düşüncelerini ortaya koyarak hatırlatılması amacıyla kaleme alınmıştır.