Raskolnikov yürürken 'Acaba neredeydi?' diye düşündü. 'Nerede okumuştum hani bir idam mahkumu ölümünden biraz önce şöyle söylemiş ya da düşünmüştü: 'Yüksek ve sarp bir kayalıkta ancak iki ayağımın sığabileceği dar bir çıkıntıda dört bir yanım uçurumlar okyanuslar sonsuz bir gece sonsuz bir yalnızlık ve hiç bitmeyecek bir fırtınayla sarılmış vaziyette yaşamak zorunda olsam ve bütün ömrümce bin yıl boyunca hatta sonsuza kadar o bir karış toprakta durmam da gerekse o şekilde yaşamak şu anda bir saat içinde ölecek olmaktan çok daha iyidir?' Yeter ki yaşasındı sırf yaşasın! Nasıl olursa olsun ama yeter ki yaşasın!...