Fakir bir genç olan Raskolnikov başarılı olmasına rağmen hukuk fakültesini maddi sebepler ve idealleri uğruna yarıda bırakmak zorunda kalmıştır. Para onu kendi çıkarları doğrultusunda kullanan; asalak insanların elindeyken toplumun diğer fertlerinin sıkıntı çekmesinin yanlış olduğunu düşünmektedir. Bu yanlışlığı düzeltmek üzere yaşlı ve zengin bir tefeci kadını öldürme kararı alır. Planı dahilinde yaşlı kadını ve tesadüfen cinayeti gören kız kardeşini (geride görgü tanığı bırakmamak adına) öldürür. Kimsenin kendisini görmediğine arkasında iz bırakmadığına inandığı halde zaman geçtikçe tedirginliği artmaya suçluluk duymaya başlar. Duyduğu rahatsızlıktan ötürü derin bir "vicdan muhasebesine" girişir. İnsanlığını masumiyetini yitirmiştir. Yüce bir amaç uğruna girilen her yol mübah mıdır? Böylesi bir günahın kefareti mümkün müdür?..