Zaman geçiyor devran dönüyor...Gün doğuyor gün batıyor...İnsanlar doğuyor insanlar ölüyor...Ve kâinat nefes alan devasa bir canlıymış gibi yaşamını sürdürmeye devam ediyor...Bu öyle devasa bir canlı ki; bir yüzü yazı diğer yüzü tura olan madeni para sanki...Tura tarafı O'nun zatı; yazı tarafı da O'nun tecelliyatı yani zahiri...Bu ikisinin birliğine de bilenler "vahdet-i vücut" diyorlarmış.Başka bir deyişle veliler diyor ki "Bu kâinat iki satırdan ibarettir. Nur-u Ebyaz ve Nur-u Ahtar... Yani bir satırı beyaz satır diğeri de o beyaz satıra yazılan yeşil satır...Diğer bir deyimle "La İlahe İllallah" satırı beyaz satır O'nun kendini zahir kıldığı yeşil satır da "Muhammeden Resulullah"tır..."Allah kendini İnsan-ı Kâmil'den zahir kıldığı kadar başka hiçbir şeyden zahir kılmamıştır." derler.Bu yüzden de insanoğlu var olduğu günden beri hep aslını aramıştır.Bulanlara buluşanlara selam olsun...