Önümde uzun bir yolAyağımın dibinde cehennem yukarıda cennetPeşimde ardın sıra karanlık önüm aydınlıkBir yanımda geçmiş bir yanımda gelecekHangi yöne gitsem karar veremiyorum.Gözlerimde sonsuz bir perdeSana açılan yollar meşakkatli kapılar ardına kadar kapalıAdımımın büyüklüğünü hesap edemiyorum.Küçük bir adımla geri kalmak mı?Yoksa büyük bir adım atıp çukura düşmek mi?Zor olan Mecnun olup çölleri aşmak mı?Yoksa kolay olan Leyla'dan vazgeçmek mi?Herkes sıradanı severdi.Önemli olan özeli sevmek değil mi?Sevgiden vazgeçer miydi insan?Yoksa sizi sevenler sizden vaz mı geçmişti?İnsanı bitiren karanlık ve kararsızlık değil miydi?Öyleyse neden insan kolay olanı seçerdi