Bir mü’min gözünde zindan olduğu hiçbir zaman aklımdan çıkmayan dünyada kaç günüm kaldıysa üzerinde yaşadığım topraklara ve birlikte yaşadığım insanlara borçlu olduğumu ve bu borcu çektiğim bunca sıkıntıya rağmen ödeyememiş olduğumu bilerek yaşıyorum. Türk topraklarında ömür tüketmenin çamurda yüzmeğe eşdeğer olduğu zihnime çakılıdır. Eğer Allah bana hidayet nasip etmeseydi aynı görüşü ileri sürecek miydim? Büyük bir ihtimalle hayır. Eğer günü gelip de bir gün Müslümanlığımı idrak etmeseydim Türk olmamdan gelen gücün diyar-ı Rûm’un İslamlaştırılmasından ve bu topraklar üzerindeki hâkimiyete göz diken Haçlı ordularının defaâtle İslâm askerleri tarafından mağlup edilmesinden doğduğunu anlayamayacak ve Türkler olarak yazımızın elimizden alınmasının düpedüz İslâm düşmanlığı olduğuna akıl erdiremeyecektim.