Kitaptan(Şili Kimin Ceketinin Parçasıydı)İlkokul birinci sınıfta okuyan çocuk okuldan çıkar çıkmaz çırak olarak çalıştığı dükkâna gidiyor yerleri siliyor ustasına çay dolduruyorduGece geç dönüyordu evine. Avluya açılan bir kapı bir şato kapısından farksızdı. Çocuk ayak parmaklarının ucuna kalkıp mandala uzansa da dilini aşağıya çekecek güç cılız kollarında yoktuYorgun çırak kapının eşiğine oturuyor ve sokaktan kendisine yardım edecek bir gece bekçisinin ya da sarhoşun geçmesini bekliyoruZaman makinesı icat ve bana tarihte yalnızca bir güne gitme hakkı verilse hiç düşünmeden o çocuğun önünden geçmek isterdim.Beni görünce sevinecek ve şunları söyleyecektir.Abi ben terzi çırağıyım. Ustam işten geç bıraktı Gücüm yetmiyor Şu kapının mandalını açsana!..