Demokrasinin ilk yeşerdiği ülkelerden biri ve sanayileşmenin ilk ortaya çıktığı yer olan İngiltere sanayileşmeyi takip eden günlerde ilk örgütlenme hareketinin de ortaya çıktığı yer olmuştur. İngiltere'de 1824'de başlayan sendika özgürlüğü daha sonraları Fransa Almanya ve İtalya'da görülmüştür. Günümüzde Anayasal bir hak olan sendika ve üst kuruluşlarını kurma ve bunlara üye olma hakkı oldukça genişlemiştir. Ülkemizde sendikaların kurulabilmesi 1909 tarihli Cemiyetler Ka-nunu ile mümkün olmuştur. O günden bugüne kadar sendikal haklar konusunda çok hızlı değişiklikler ve gelişmeler yaşanmıştır. Türk Anaya-sal sisteminde sendikal hak ve özgürlükler ile ilgili en geniş düzenleme 1982 Anayasasında yer almaktadır. 1995'te Anayasada yapılan değişiklik sonucu 53 üncü maddeye eklenen yeni 3 üncü fıkra ile çalışanlardan -işçiler- dışında kalan -memurlar ve diğer kamu görevlileri-ne sendika ve üst kuruluşlar kurma hakkı tanınmıştı. 3 Ekim 2003 günlü ve 4709 sayılı Kanunla Anayasanın 51 inci maddesinde yapılan değişiklik sonucu -işçiler- yerine -çalışanlar- terimi getirilmiştir. 4709 sayılı Kanunla Anaya-sada yapılan değişiklik sendikal haklar açısından önemlidir. Yine bu de-ğişiklik ile sendikalara siyasi faaliyette bulunma yasağı kaldırılmıştır. Sendika çalışanların ve işverenlerin çalışma hayatından ve çalışma ilişki-lerinden doğan ekonomik sosyal ve mesleki hak ve men-faatlerini korumak ve geliştirmek temsil etmek ve tüm bu konularda faaliyette bulunmak için önceden izin almadan serbestçe kurulan ve kurulduktan sonra da ulusal ve uluslararası normlar çerçevesinde faa-liyetlerini sürdüren Cumhuriye-tin niteliklerine ve demokratik esaslara uygun bir tüzüğe ve tüzel kişiliğe sahip bağımsız kuruluşlara denilir. Amacı mensuplarının ekonomik ve sosyal menfaatlerini korumaktır. Aslında sendikaların amacını gölgele-yen engelleri kaldırmak gerekir. Çalışmamız sendikaların tarihsel gelişimini bugünkü ulaştığı du-rumunu ve sendikalar için risk unsurlarını güncel olarak ele almayı amaçlamıştır.