İnsanların yaşam koşullarında meydana gelen değişiklikler neticesinde kendilerine yabancı olan devletlerin ülkesinde yaşamaları söz konusu olabilmektedir. Kişilerin yabancı oldukları devletin kurallarına uyması gerekmekle birlikte bu durum her zaman mümkün olmayabilir. İşte bu durumda devletlerin kendi kurallarına uymayan yabancılara karşı aldığı en önemli tedbirlerden biri sınır dışı müessesesidir. Yabancıların sınır dışı edilmesinde devletlerin yetkilerinin mutlak olup olmadığının tespiti ile bu yetkinin sınırlarının çizilmesi önemlidir. Ayrıca devletlerin bu yetkilerini kullanırken yabancıların güvence altına alınmış bazı haklarının da ihlalinin engellenmesi elzemdir. Bu çalışmada yabancıların sınır dışı edilmesine ilişkin Türk hukukunda kabul edilmiş usul ve koşullar incelenmiştir. Bu inceleme yapılırken de konu sadece yabancılar hukuku açısından değil aynı zamanda idare hukuku ve insan hakları boyutu da göz önünde bulundurularak disiplinlerarası inceleme yapılmaya çalışılmıştır.