Bilinen en eski vergi türleri arasında gösterilen özel tüketim vergileri günümüzde de sınırlı sayıda belirlenen mal ve hizmetlerin vergilendirilmesi yoluyla devlete gelir sağlama tüketici davranışlarını yönlendirme ve ülkenin ekonomisinde istikrar sağlama şeklinde sıralanabilecek mali ve mali olma-yan amaçlarla vergi sistemleri içerisinde yer almaktadır. Özel tüketim vergi-leri düzenlemelerinde yer aldığı şekliyle az sayıda mükellefi var gibi gö-rünse de yüksek vergi tahsilatı sayesinde kamu maliyesi açısından verimli bir gelir kaynağı özelliği taşımaktadır. Ancak özel tüketim vergilerinin yük-sek oran ve tutarlarda oluşturabileceği vergi yükü bu vergilerinin asıl yük-lenicisi olan tüketiciler açısından sorunlu bir konu oluşturmaktadır.
Türkiye'de yürürlükteki vergi düzenlemeleri dikkate alındığında çe-şitli vergilerin özel tüketim vergisi olarak nitelendirilebilmesi mümkün olsa da bazı eşya türlerinin bu vergiye tabi hale getirildiği 4760 sayılı Özel Tüke-tim Vergisi Kanunu özel tüketim vergileri açısından temel düzenlemeyi oluşturmaktadır. Belirtilmeli ki Özel Tüketim Vergisi Kanunu vergileme alanında geçerliliği kabul edilen mali ve mali olmayan amaçlar ile birlikte Türkiye'nin Avrupa Birliğine üyeliği açısından vergi sisteminde gerçekleş-tirmeyi taahhüt ettiği yükümlülüklerini de karşılamayı amaçlayan temel dü-zenlemeler arasında yer almaktadır.