Tren istasyonunda bankta oturan orta yaşlarda bir kadın; kasvetli havanın ve öfkeyle gürleyen bulutların aksine bir hayli sakin; dalmış elindeki yıpranmış fotoğrafa bakıyor öylece. Yutkunuyor ve gözlerinden akan yaşlara aldırmadan gülümsüyor. Sonra aniden çantasından çıkardığı silahı kafasına doğrultup intihar ediyor.Hikâye burada başlıyor aslında "bitiyor!"Kadın en az adam kadar çaresizAdam en az kadın kadar siyah.Kadın çaresizce adama sığındıAdam kadını sessizce karanlığına kattı.