Elinizdeki kitabın yazarı Betül Uncular mesleğine tutkun bir gazetecidir. Gazetecilik onu bırakmışken o gazeteciliği bırakamamıştır bir türlü... Anadolu Ajansı'ndan geçtiği Cumhuriyet'ten sonra başka basın kuruluşlarında çalışmış özellikle 1980'lerde çoğu gazetecinin karabasanla atlatma haber coşkusunu iç içe yaşadığı dönemde savaşımcı kimliğiyle tanınmıştır. Bu kimlik onu ve onun gibi gazetecileri "özenilen" bir yaşama değil gazetecilik yapabilme savaşımına itmiştir.
Ses Duvarındaki Generaller (Bilgi Y.1990) İşte Böyle Bir Meclis (Bilgi Y. 1992) ve Dünden Bugüne Lacililer (Ümit Y.1993 ) adlı üç kitabının "editör"ü ve arkadaşı olmanın sevincini paylaştığım Betül bir süredir "kanser"le savaşıyor. Yıllar önce başını ezdiği kanseri yine yenecek. İnancım onun savaşım gücünden kaynaklanıyor. Bu hastalıkla boğuşurken anı yazması başka nasıl açıklanabilir?
Kitapta; dostluk dayanışma meslek ahlakı gibi kavramlardan ödün vermeden haberden habere koşan bir gazetecinin yüreğinde kopan fırtınaları da okuyacaksınız. Böylesi bir sevdayı çok insan yaşar belki ama incelikle coşkuyla içtenlikle kaç kişi yazabilir? Okurun bu kitabı seveceğine Betül'ün kanseri yeneceğine inandığım kadar inanıyorum. Çünkü Betül'e inanıyorum. Dostlarını hiç kandırmadı hiçbir zaman yarı yolda bırakmadı. Okurun özel yaşamdan herkese taşan anılar birikimiyle yüklü bu kitabı bir döneme ayna tutan bir kaynak olarak da değerlendireceğine inanıyorum. Çünkü Betül gazeteci gibi gazetecilik yaptı. Bu kitabın onun birikimini yansıtacak başka kitaplarla çoğalmasını diliyorum.
-SEVGİ ÖZEL-